Niet te koop in de boekhandel

Na ‘De slaap van de rede’ (2010) en ‘Op pad met Verhofstadt’(2007) is dit reeds de derde cartoonbundel van Fré die bij Uitgeverij Egmont verschijnt. En gewoontegetrouw krijgen we ook dit keer 125 pagina’s niet altijd even milde spot voorgeschoteld. Al gaat het nu niet enkel om een bundeling van klassieke spotprenten, maar ook van stripverhaaltjes. ‘Niet te koop in de boekhandel’ vormt een compilatie van prenten die de laatste jaren in verscheidene Vlaams Belang-publicaties te zien waren, maar ook van nooit verschenen en zelfs van gloednieuw materiaal. Met ‘Niet te koop in de boekhandel’ kreeg Fré’s werkstuk een treffende titel mee die voor elk tot nu toe bij Uitgeverij Egmont verschenen boek had kunnen dienen. Het is eigenlijk een statement van jewelste. Om de beschaving te redden, worden de werkstukken van Uitgeverij Egmont in kwestie immers nog steeds uit winkels en boekenbeurzen geweerd.

Op de voorpagina zien we politici uit de traditionele partijen (Di Rupo, Dewael, De Wever…) die zich aan een boekenverbranding bezondigen. Het doet denken aan een nog niet zo ver vervlogen verleden. En zoals veelal in het werk van Fré,kan zulks een wel heel harde vorm van humor lijken, een wild om zich heen trappen… Maar dat doet Fré niet. Terecht kan men zich immers afvragen of het nu allemaal zoveel zachter en beter is… Is er een wezenlijk verschil tussen een verbranding uit vroeger tijden, of een botte weigering van sommige boeken zoals tegenwoordig? Het gaat in beide gevallen tenslotte om een poging te vermijden dat lezers sommige boeken ter hand kunnen nemen. Boeken moedwillig weren dus. Het zegt veel, zo niet alles over de zogenaamde democratie waarin we leven. “De vrije meningsuiting beperkt zich helaas al te dikwijls tot de 'wereld' van de progressieve, multiculturele en zogenaamde antiracistische ideeën. Niet verkocht worden in de boekenwinkel is enerzijds een milde vorm van censuur maar het is tevens een kwaliteitslabel, een ereteken van politieke incorrectheid en een garantie van tegendraadsheid”, aldus Filip Dewinter in het voorwoord, en zo ziet Fré het duidelijk zelf ook.

Fré onderscheidt zich van de andere cartoonisten doordat hij geen politiekcorrecte taboes kent en met alles lacht, zoals ‘t Pallieterke hem eerder beschreef.