Het verhaal van het altaar

Jezus ging met zijn leerlingen aan tafel, waar Hij brood en beker met hen deelde en hen opdroeg dit te blijven doen, om hem te gedenken. De eerste christenen plaatsten een houten tafel in hun kerkzalen, noemden die gewoon mensa, tafel, zoals nu nog de oosterse christenen doen. Waarom spreken wij dan van altaar? Een altaar is een offerplaats. Noach, Abraham en Mozes bouwden altaren van ruwe stenen en verbrandden er dieren op als geschenk voor God. Waarom is dan in de katholieke traditie de tafel ook altaar genoemd?
Het altaar is het hart van het kerkgebouw. In de geschiedenis van het christendom is er echter een spanning tussen beide aspecten. In sommige protestantse tradities heeft men afstand genomen van het altaar en de nadruk gelegd op de tafel voor de viering van de maaltijd van de Heer. Ook in de katholieke kerk zien we de laatste vijftig jaar een grotere nadruk op de maaltijd en wordt het altaar meer een tafel. Recent valt er echter een nieuwe aandacht te bespeuren voor het altaar in zijn offerfunctie.

Dit boek geeft een overzicht van de geschiedenis van het christelijk altaar, voorafgegaan door informatie over het altaar in de bijbel en de altaren in de Griekse en Romeinse godsdiensten. Het laatste hoofdstuk gaat over de liturgische, spirituele en theologische betekenis van het altaar. Het altaar heeft veel te vertellen dat mensen helpt om het christelijk geloof te verstaan en te vieren.

Drs. Johan te Velde (1954) was dertig jaar lang werkzaam in het basispastoraat, de liturgische toerusting en het bisdombestuur van het bisdom Groningen-Leeuwarden. In september 2012 is hij ingetreden in de benedictijner St. Willibrordsabdij te Doetinchem. Hij publiceerde eerder Thuiskomen in de liturgie. Liturgische catechese voor parochianen (2008) en Bidden naar het oosten, gebedsrichting in spiritualiteit en liturgie (2010).

De pers over Bidden naar het oosten:
'Dit heldere en toegankelijke boekje (...) geeft te denken, juist omdat het een onvruchtbare polemiek al bij voorbaat overstijgt.'
- Benedictijns Tijdschrift

'Weloverwogen, gedegen, leesbaar en goed gedocumenteerd.'
- Ko Schuurmans in Doorgeven

'Een gedegen, goed gedocumenteerd en plezierig te lezen boek.'
- Eredienstvaardig