Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
BODY LOVE is elektronische discrete muziek, zo discreet dat je niet eens kunt vergeten het te vergeten. Vandaar uiteraard de aantrekkingskracht. (“New Musical Express”/Engeland, 3 december 1977) Klaus Schulze spreekt over “Body Love”: De oorsprong van “Body Love” is behoorlijk grappig. Ik kreeg een telefoontje van een filmproducent genaamd Manfred Menz en uiteindelijk werd ik een tijdje zijn belangrijkste componist. Ik componeerde onder andere de soundtrack “Barracuda” voor hem [1978, niet eerder uitgebracht op album]. Hieruit ontstond een vriendschap die tot op de dag van vandaag voortduurt. Menz woont nu in Malibu, Californië, waar ik hem een paar jaar geleden bezocht. Hoe dan ook, deze man belt me en vraagt of ik de score voor een pornofilm wil componeren. Ik zei: “Porno? Nee, dat soort dingen doe ik niet". Het bleek dat de regisseur van de film, Lasse Braun, de film al had opgenomen en mijn albums “Timewind” [1975] en “Moondawn” [1976] had gebruikt als een soort "werkende soundtrack”. Dit was duidelijk omdat de koppels in de film op de maat van mijn grooves bewogen! Ze waren bijna klaar met de film, die erg duur was voor een porno – 1 miljoen Duitse mark, en dat waren ze nu op zoek naar de uiteindelijke muziek. Eerst probeerden ze het met normale popmuziek, maar dat lukte niet. Dus zei Lasse tegen Manfred: "Laten we Schulze gewoon vragen een soundtrack te componeren die lijkt op 'Moondawn'! Ik reed naar Manfred's met mijn toenmalige Franse vriendin Blanche. We keken de film en dachten: “Nou, het valt echt mee!” Bovendien zat er niet al te veel dialoog in, waardoor je de muziek er helemaal doorheen kon laten lopen. Daarom hoefde ik hier geen twee minuten en daar drie minuten te schrijven voordat het volgende stukje dialoog of geluidseffect plaatsvond. Ik kreeg de kans om een authentieke compositie af te leveren. Directeur Lass Braun zei: "Geef mij maar de muziek, een of anderhalf uur waard. Ik zet de muziek in de film en vervaag deze gewoon in de delen waar geen muziek hoort te zijn." Dat paste bij mij omdat dat sowieso mijn werkwijze is. Ik moest gewoon op de timing letten. Het moest in lijn zijn met de timing voor “Moondawn”, omdat de koppels in de film dienovereenkomstig op en neer dobberden.