Humanistisch Erfgoed 17: Liefde, dood en jodenhaat

Humanistisch Erfgoed 17
'Wat deze vurige, geestdriftige minnaar van het leven geschreven en gesproken heeft over het seksuele en het erotische, over geslachtsleven en liefde, behoort tot het zuiverste en dapperste, wat er in ons land ooit over gezegd is.' - Hoogleraar filosofie en rechten Leo Polak, 1939
'Nog diep onder den indruk van de rede van den heer Hoving betuig ik U onzen welgemeenden dank. Het heeft ons Joden tot diep in het hart geroerd hoe een niet-Jood ons volk zoo begrijpt en verdedigt.' – Anoniem, november 1934
Jan Hoving (1877-1939) was als voorzitter van de vrijdenkersvereniging De Dageraad en redacteur van het tijdschrift "De Vrijdenker" een van de voormannen van de vrijdenkersbeweging in het Interbellum. Hij verwierf bekendheid met zijn geschriften over liefde en seksualiteit en zijn radioredes tegen het antisemitisme dat hoogtij vierde in de jaren dertig. Bovenstaande uitspraken tonen in één oogopslag de waardering die Hoving kreeg van zijn tijdgenoten.
In dit boek wordt "Liefde... en dood", het laatste deel van Hovings autobiografische "Levensherinneringen van een vrijdenker", voor het eerst uitgegeven. Vier van de zes van Hovings radioredes tegen de Jodenhaat verschijnen hier als heruitgave. De teksten zijn voorzien van een uitgebreide inleiding waarin ze worden toegelicht en in hun historische context worden geplaatst. De samenstellers hopen met deze (her)uitgave het gedachtegoed van de belangrijke vrijdenker Jan Hoving opnieuw onder de aandacht te brengen.