Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Vlaanderen is allerminst een leeuw, symbool van moed en uitstraling, van vadsigheid en zelfvertrou- wen, van vechtlust en soevereiniteit. Dit gewest gelijkt meer op een zwijn: het heeft altijd maar van zichzelf gegeven, tot plezier van de buren die er smakelijke brokken van verorberd hebben. Het is een zwijn waar al heel wat spek van af is, een soort varken hinkend op een houten been. Ernstig toegetakeld maar nog niet dood, dat is de Porcus Belgicus, het Varken der Lage Landen.
In 1970 hebben de Vlamingen, eigenlijk de Zuid-Ne- derlanders, hun democratische meerderheid opgege- ven. Net toen de Vlaamse meerderheid sterk genoeg leek te worden om de macht in België op termijn over te nemen, saboteerde de minderheid dat scenario zeer doeltre end. Behoudens een revolutionaire in- keer bij de Franstaligen, de enige manier om deze institutionele knoop nog te ontwarren, kan België geen democratie meer worden; de blokkering van de meerderheid en haar onderwerping aan de minder- heid zijn hier gebetonneerd.
Daarom pleit dr. Koenraad Elst voor een retour à l’évi- dence. Laat op dit grondgebied voor de zoveelste keer de grenzen hertekend worden, zodat de feitelijk be- staande aparte samenlevingen zelfstandige politieke eenheden kunnen vormen. Dat verraad aan België, of liever, deze trouw aan de democratie, is een vanzelf- sprekendheid voor wie de kwestie van op een zekere afstand bekijkt.
Terloops geeft de auteur uiting aan zijn meewarige indruk van de echt bestaande Vlaamse beweging, die al vele jaren met haar hoofd tegen de muur aan- beukt maar op de echte hefbomen van de macht weinig druk uitoefent. Ook over het Vlaamse volk en zijn beuzelachtige houding tegenover staatkundige vraagstukken maakt hij zich weinig begoochelingen. Van een zwijn moet men niet verwachten dat het zal klauwen. Maar zelfs een gemeenschap van zemelaars heeft recht op zelfbestuur. Wie democratisch inge- steld is, verbindt het zelfbeschikkingsrecht niet aan bijkomende voorwaarden. De zuidelijke tak van het Nederlandse volk is goed genoeg voor de vrijheid.