Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Après “L’œil américain” (Soleil natal, 1991), Simonomis poursuit avec bonheur “cette écriture où la réalité dérape” (poèmes en prose, contes courts, voire mini-nouvelles), qui nous emmène en des domaines insolites, bizarres, étranges, incongrus, comme “Un âne sur le toit”. S’il faut parler de cousinages - et non d’influences, la voix de Simonomis étant d’une ébouriffante originalité - on peut penser à des aînés comme Alphonse Allais, Boris Vian, Tristan Bernard, Jean Tardieu, Aloysius Bertrand, Raymond Queneau, Luc Decaunes, Alfred Jarry ou Max Jacob, parmi vingt autres, le mystère et l’humour étant forces communes.