Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Nona Pols (18) neemt je mee in haar jonge leven, getekend door haar depressie, angststoornis en anorexia. Ze vertelt openhartig en onomwonden hoe haar een eetstoornis werd aangepraat en hoe haar zware depressie en fobie steeds onbehandeld bleven. Hoe ze tijdens haar tienerjaren balanceerde tussen leven en dood.
Nona vond veel herkenning en informatie van lotgenoten over anorexia. Het frustreerde haar dat ze nergens aanknopingspunten vond over depressie en angst, die voor haar voelden als de échte oorzaak van haar problemen. Ze miste een boek waarmee ze zich kon identificeren en dat heeft ze nu zelf geschreven.
Dit boek is een weergave van het dagboek dat ze bijhield sinds ze op haar 15e ziek werd, gecombineerd met zelfgeschreven gedichtjes die raken en ontroeren. Zo neemt ze je op een unieke manier mee in haar zwarte gedachten, heftige gevoelens, gesprekken met familie en professionals en haar leven in ziekenhuizen en klinieken.
Nona laat de lezer voelen hoe haar ziekte jarenlang onbegrepen en dus onbehandeld bleef, maar ook hoe onvoorwaardelijk de liefde tussen haar en haar familie is. Zelfs als ze haar wens voor euthanasie uitspreekt.