Je ziet het goed: de website van Standaard Boekhandel heeft een frisse nieuwe look gekregen!
Ons logo én onze webshop hebben een make-over gekregen, maar wees gerust: we blijven dezelfde vertrouwde Standaard Boekhandel die je kent en liefhebt.
Nieuwsgierig naar het verhaal achter onze nieuwe stijl?
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
We gebruiken cookies om:
De website vlot te laten werken, de beveiliging te verbeteren en fraude te voorkomen
Inzicht te krijgen in het gebruik van de website, om zo de inhoud en functionaliteiten ervan te verbeteren
Je op externe platformen de meest relevante advertenties te kunnen tonen
Je cookievoorkeuren
Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Joël Taravo n’est pas un écrivain. Il n’écrit pas « pour écrire ». Mais parce que le goût amer d’un certain passé, tout récent, lui est resté entre les dents, et qu’il fallait qu’il le crache pour pouvoir vivre. Il écrit donc comme il parle, comme il aimerait parler, crier, avec rage, sans précaution et sans détour. Il n’avait pas vingt ans lorsqu’il fut arrêté pour proxénétisme, condamné, emprisonné. Sa peine terminée, et parce qu’il suffisait d’avoir fait quelques mois de prison pour être incorporé au « bat d’Af », il devient — pour vingt-huit mois — un numéro matricule dans l’univers torride du B.I.L.A., en 1960. Quelques années plus tard, les derniers « joyeux » retrouveront la vie civile, le « Bat d’Af » sera dissout. Parce qu’on a enfin découvert que les brimades, la promiscuité, la « tôle », la « pelote », le « tombeau », sont une école permanente de haine, de révolte ou de lâcheté pire ? Non ; parce qu’il n’y a plus de colonie pour les abriter à l’aise. La prudence veut qu’on se taise, qu’on oublie tout ce qu’on brûlait de hurler, qu’on rentre dans le rang, que ce soit dans la loi ou hors la loi, mais en silence. Joël Taravo n’a pu accepter. Pour lui, pour ses compagnons, il raconte, il témoigne. Il dénonce. Avec tant d’âpreté, qu’on ne peut s’arracher à cet hallucinant récit.