La joie est au désir ce que la vérité
est à la raison : une nécessité
et une exigence. En la plaçant au centre
de sa réflexion, Nicolas Go ne fuit pas
les tourments du monde, bien au contraire,
puisque la joie assume à la fois la finitude,
la barbarie et le mal, dressant devant
les déchaînements de la violence
sa puissance silencieuse, rappelant
la perfection dont l'homme est capable.
C'est qu'elle est liberté et sagesse,
rire aussi, source enfin de toute création.
Loin de tout repli nihiliste,
de tout quiétisme égoïste,
de toute lamentation impuissante,
se dessine alors une authentique
voie d'humanité.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.