Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Hoever zou jij gaan om het leven van je vrouw te redden?
Het was het vijftiende jaar van de econocratie. Vijftien jaar nadat we onze democratie voor de Corporatie hadden verruild. De politiek was geprivatiseerd. Net zoals onze politie en ziekenhuizen, decennia geleden. Maar anders dan de privé-veiligheidsdiensten en privé-ziekenhuizen was de privatisering dit keer niet alleen maar voor de rijken. Ze was voor iedereen.
Voor zowel de nieuwkomers als de gevestigde inwoners braken er tijden van voorspoed en een beter leven aan.
Dat geloofden we tenminste, zo werd het ons verteld. Maar nu leer ik een nieuwe taal. De taal van de herinnering.
In een wereld waarin alles gecontroleerd wordt, raakt een arts betrokken bij een complot waarvan hij de omvang niet bevat. Op zijn vlucht door een verwoest landschap blijkt hij slechts een pion te zijn. Tot hij beseft dat zijn herinnering en zijn eigen wil niet door een ander beheerst kunnen worden. In een land zonder vogels is een roman die ingaat op de vraag wat het betekent om mens te zijn. Is een verzetsdaad het enige antwoord in een omgeving van onderdrukking?
Harry Kalmer vertelt met de vaart van Deon Meyer en de diepte van Cormac McCarthy. De verrassende wending aan het eind komt als een mokerslag.