Een zijden draadje

Slechts drie landen (België, Nederland en Zwitserland) hebben een euthanasiewet. Voor de Belgische euthanasiewet is de patiënt een meerderjarige of een ontvoogde minderjarige die handelingsbekwaam en bewust is op het ogenblik van zijn of haar verzoek. Voor levensbeëindiging bij pasgeborenen, kinderen en jongeren is er geen wettelijke regulering.

Twaalf experts gingen in discussie met elkaar en met een zeer divers publiek van artsen, juristen, filosofen, studenten en ouders. Ze stelden samen vast dat een kind vandaag eigenlijk zowat alles mag ... behalve beslissen over het eigen leven. Ze debatteerden over de wenselijkheid van een aanpassing van de euthanasiewet, dachten na over de morele aansprakelijkheid, de rol van ouders, artsen, verpleegkundigen, vrienden, familie en kennissen bij de besluitvorming omtrent het levenseinde van een jonge patiënt. Ze behandelden samen nog zo vele andere aspecten van het delicate thema van kinderen, hun lijden en het levenseinde.

Masterstudenten in de Wijsbegeerte en Moraalwetenschappen maakten een samenvatting van de reeks lezingen en de daaropvolgende discussies, en presenteerden hun bevindingen aan een panel van nog eens vijf deskundigen. Opnieuw werd het publiek betrokken bij de gedachtewisselingen.

De vragen en antwoorden in dit boek zijn het resultaat van een transdisciplinair project, gehouden aan de Vrije Universiteit Brussel, georganiseerd door de Vakgroep Wijsbegeerte en Moraalwetenschappen gedurende vijf opeenvolgende weken.

In Een zijden draadje vindt u de laatste wetenschappelijke bevindingen van specialisten van diverse universiteiten, met diverse levensbeschouwingen, in diverse disciplines (P. De Coninck, E. De Groot, L. Deliens, M. Deneyer, Y. Denier, W. Distelmans, C. Gastmans, G. Pousset & Y. Vandenplas). Dit werd becommentarieerd door ethici (J. Stuy & A. Rigo) en geïnterpreteerd door studenten (N. De Pooter, G. Van Assche, T. Vanermen). Een zijden draadje werd samengesteld door G. Cornelis.