Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog vond er een vreselijke genocide plaats op de Armeniërs in het Ottomaanse Rijk. Een eeuw na de Armeense Genocide blijft dit trauma nog steeds actueel. Deze open wonde vormt mee de basis voor het conflict in Nagorno-Karabach dat zich afspeelt in één van de uithoeken van Europa.
In de zuidelijke Kaukasus barstte in september 2020 dit voorheen bevroren conflict tussen Azerbeidzjan en Armeniërs weer in alle hevigheid los. Na 44 dagen oorlog kwam er een staakt-het-vuren, maar bleef een blijvende vrede uit. Jens De Rycke vertelt de verhalen van de lokale Armeense inwoners en hun leven in de vergeten oorlog in Nagorno-Karabach.
Masis Mayilyan, voormalig minister Buitenlandse Zaken van Nagorno-Karabach: “Er is geen veiligheid voor ons binnen deze onverdedigbare grenzen. Azerbeidzjan erkent de status van de republiek Artsach niet. Dit laat de deur voor een toekomstige heropflakkering van de oorlog helaas wagenwijd open."
Quotes:
"Doorheen de geschiedenis van het conflict in Nagorno-Karabach hebben de strijdende partijen de meest vreselijke misdaden begaan. Het is een verhaal van pogroms en etnische zuiveringen."
"Tegenover mijn hotel staat een uitgebrand gebouw waar iemand met graffiti in het Engels ‘erken Artsach’ heeft geschreven. Het verschroeide gebouw symboliseert de verdwenen hoop van de Armeniërs in Nagorno-Karabach die hun droom van een eigen onafhankelijke republiek ‘Artsach’ in rook zagen opgaan."