Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Kazan, 1923. Na de Russische Revolutie en de Burgeroorlog woedt een immense, miljoenen levens eisende hongersnood in het uitgestrekte Wolgagebied. Dejev, een zachtaardige treincommandant, en Belaja, een strenge commissaris, hebben de opdracht vijfhonderd ondervoede weeskinderen te evacueren naar het welvarende zuiden. Tijdens de spannende, zes weken durende reis weet Dejev overvallen af te slaan, ziektes te overwinnen en steeds weer water, voedsel en brandstof te vinden.
Op ontroerende wijze wekt Guzel Jachina de arme weeskinderen tot leven, laat ze hun stemmen klinken. Haar roman is een ode aan de menselijkheid in onmenselijke tijden.
1923. Treinchef Dejev moet 500 kinderen uit hongersnoodgebied naar het zuiden van de Sovjet-Unie brengen, naar het (voor mij toch) mythische Samarkand op de Zijderoute. Tijdens de zes weken durende treinreis moet hij zijn 500 protégés van voedsel, verzorging en bescherming voorzien. Van de hem toegeworpen zuigeling die hij niet kon achterlaten, tot de verslaafde straatschoffies. En dat alles in een erg woelige periode, in de ruïne van het Tsarenrijk, een bijna Middeleeuws land dat niet goedschiks transformeerde naar de Sovjet-Unie van de twintigste eeuw. Dat beloofde al niets goeds, achteraf bekeken.
De vergelijking met Gabriel Garcia Marquez of Meir Shalev dringt zich op, door de exotische sfeerschepping en warme beschrijving van de personages, en de vrij absurde situaties die zich voordoen in het verhaal. Ook al is het uitgangspunt ontzettend hard, toch lees je dit boek met een fijn gevoel. Dejev, Belaja, Boeg en Memelja, ze tonen dat er in de mens een groot gevoel voor rechtvaardigheid en goedheid zit.