Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
In hotel De Oversteek, op de oever van een rivier, logeren vijf mensen die zich hebben afgezonderd in hun eigen innerlijke wereld. Enkelen van hen – zoals Willemijn, Olaf en Babette – trekken zich elke dag terug in hun mooie, en soms ook pijnlijke herinneringen. De andere twee, Marianne en Arthur, zwerven langzaam en aandachtig door het dromerige landschap van hun verlangen, hun geloof en hun verbeelding. En allemaal turen ze regelmatig naar de rivier – en naar de laaghangende en nooit optrekkende mist aan de overkant, waardoor die andere oever volkomen onzichtbaar blijft.
In deze novelle wordt de dood allegorisch afgebeeld als het oversteken van een rivier met een veerbootje. In een opvallend kalme, en zelfs opgewekte stemming varen de vijf hoofdpersonages één voor één vanaf hun tijdelijke verblijfplaats, het hotel aan de ene zijde, over het water naar de in nevelen gehulde andere zijde. Vier van de vijf keren niet terug. Eén persoon, echter, wordt gevraagd rechtsomkeer te maken.
Van de Goor: ‘Dit boek had ik niet kunnen schrijven zonder de vele prachtige verhalen van mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad.’