Emiel Lamberts (°1941) doceerde van 1973 tot 2006 aan de KU Leuven de Geschiedenis van de Nederlanden en Europese politieke en religieuze geschiedenis (nieuwste tijd). Hij besteedde veel tijd aan wetenschappelijk management (KADOC, European Studies, de Letterenfaculteit, de Academia Belgica in Rome) maar hij was ook zeer actief als publicist, vooral op het terrein van de politieke en religieuze geschiedenis. Hij redigeerde standaardwerken over de geschiedenis van de Leuvense universiteit, de geschiedenis van de Nederlanden en de Europese christendemocratie. Zijn laatste boek Het gevecht met Leviathan (2011) werd bekroond met de tweejaarlijkse Arenbergprijs voor Europese geschiedenis.