Wat stilte wil

Zingen is Anna’s grote geluk. Zij heeft de stem, het talent en de ambitie, maar een carrière als zangeres is voor een meisje uit haar milieu eind negentiende eeuw ondenkbaar. Met de opkomst van de vrouwenbeweging, het Palingoproer in de Jordaan en de oprichting van het Concertgebouw breekt echter een nieuwe tijd aan. Gesterkt door de eigenzinnigheid en vrijheidszin van schrijvers als Kloos, Verwey, Van Eeden en Van Deyssel, in wier entourage zij terechtkomt, durft Anna haar eigen weg te gaan.

Zij oefent in stil verweer haar stem en zet, als onafhankelijke vrouw, haar eerste eigen stappen in de muziek en de liefde. Dan blijkt dat zij buiten de macht van haar familie heeft gerekend…

De pers over Wat stilte wil:

‘Een meesterwerk. Punt.’ – Anthoni Fierloos in Mezza, Algemeen Dagblad

‘Een sensitieve roman over jezelf mogen zijn.’ – Vivian de Gier in Het Parool

‘Kenmerkend voor het vakmanschap van Japin (…) Hij raakt precies de goede toon en roept een levensecht, rond karakter op. De lezer wil het wel uitschreeuwen!’ – Thomas van den Bergh in HP/De Tijd

‘Arthur Japin heeft een sublieme negentiende-eeuwse roman geschreven, niet alleen in thematiek, maar ook in opbouw, verteltrant en zelfs woordkeuze.’ – Susan Smit, Susans Leesclub

‘De koning van de historische roman (…) een prachtig verhaal.’ – Nienke Pleysier in JAN

‘Heerlijk en toepasselijk archaïsch taalgebruik. (…) Hij beschrijft haar tere, fladderige en onzekere ziel treffend. (…) Subtiele en vileine humor (…) geeft de nodig lucht.’ – Paola van de Velde in De Telegraaf

‘Een prachtig boek. (…) Japin schildert een aangrijpend portret van een getalenteerde, getormenteerde vrouw.’ –Japke Wiesema-Fortuyn in Het Friesch Dagblad

‘Wat stilte wil biedt een geslaagd tijdsbeeld en een mooi portret van een vrouw die nimmer de kans kreeg te zijn wie zij wilde zijn.’ – Gooi- en Eemlander e.a.