Vogeleiland

Dit boek sprak mij niet onmiddellijk aan, maar toch ben ik eraan begonnen. Het leest als een trein. Soms dacht ik aan Lize Spit, soms aan Delia Owens, en daarbij nog een schepje thrillerallures. Voor mij ligt het boek tussen literatuur en thriller, maar zeker een aanrader die blijft kleven.

Marina van Standaard Boekhandel Kontich

Dit was mijn eerste Marion Pauw, en ja ik zal er nog lezen...

Nicole en Marianne, twee zussen, groeien samen op. Mariane, de rebelse van de twee, trekt op een dag de deur achter zich dicht en verdwijnt. Een zoektocht, affiches, niets baat... Ze blijft spoorloos.

Marianne verblijft nu, in het grootste geheim, met haar oudere vriend Berend op Vogeleiland. Een onbewoond eiland waar mensen niet toegelaten zijn, op amper 1 kilometer van de bewoonde wereld. Berend, die muskusrattenvanger is, creëert daar een ideale habitat. Ze maken eigenhandig een halfondergrondse hut , leven van wat de natuur biedt. Plots is Marianne zwanger. Berend huurt een schuur op het vasteland, de baby groeit op en gaat uiteindelijk zelfs naar een onthaalmoeder. De combinatie van de beide leefwerelden, op het Vogeleiland en de échte buitenwereld, zorgt voor een mooie spanning tussen de verschillende verhaallijnen.

Tante Willy, tante van Nicole , sterft en zo erft Nicole een verlaten boerderijtje op het platteland in Spanje en een hond Dora. Om alle ellende en de onzekerheid rond het lot van Marianne te ontvluchten, besluit Nicole dat ze in Spanje een nieuw leven wil beginnen. Totdat er op een dag een meisje voor haar deur staat die sprekend op Marianne lijkt.

Het boek vertelt alle verhaallijnen telkens vanuit het perspectief van zowel Nicole als Berend en Pup (de baby). Je hebt aldus een duidelijk beeld van alle hoofdpersonages, ook van Marianne.

De hoofdstukken zijn kort, en wisselen elkaar snel af. Uiteindelijk bestrijkt het boek, zonder dat je het doorhebt, al vlot een tijdspanne van 20 jaar! De ongeloofwaardigheid dat je kan leven zonder papieren neem je erbij.

Ik heb genoten van dit boek dat echt vlot leest. Het taalgebruik is eenvoudig, met korte zinnen. Daardoor is het een boek dat je op een paar avonden vlotjes verslindt, zonder veel te moeten kauwen.

Stefaan van Standaard Boekhandel Tielt

Dit boek sprak mij niet onmiddellijk aan, maar toch ben ik eraan begonnen. Het leest als een trein. Soms dacht ik aan Lize Spit, soms aan Delia Owens, en daarbij nog een schepje thrillerallures. Voor mij ligt het boek tussen literatuur en thriller, maar zeker een aanrader die blijft kleven.

Marina van Standaard Boekhandel Kontich

Dit was mijn eerste Marion Pauw, en ja ik zal er nog lezen...

Nicole en Marianne, twee zussen, groeien samen op. Mariane, de rebelse van de twee, trekt op een dag de deur achter zich dicht en verdwijnt. Een zoektocht, affiches, niets baat... Ze blijft spoorloos.

Marianne verblijft nu, in het grootste geheim, met haar oudere vriend Berend op Vogeleiland. Een onbewoond eiland waar mensen niet toegelaten zijn, op amper 1 kilometer van de bewoonde wereld. Berend, die muskusrattenvanger is, creëert daar een ideale habitat. Ze maken eigenhandig een halfondergrondse hut , leven van wat de natuur biedt. Plots is Marianne zwanger. Berend huurt een schuur op het vasteland, de baby groeit op en gaat uiteindelijk zelfs naar een onthaalmoeder. De combinatie van de beide leefwerelden, op het Vogeleiland en de échte buitenwereld, zorgt voor een mooie spanning tussen de verschillende verhaallijnen.

Tante Willy, tante van Nicole , sterft en zo erft Nicole een verlaten boerderijtje op het platteland in Spanje en een hond Dora. Om alle ellende en de onzekerheid rond het lot van Marianne te ontvluchten, besluit Nicole dat ze in Spanje een nieuw leven wil beginnen. Totdat er op een dag een meisje voor haar deur staat die sprekend op Marianne lijkt.

Het boek vertelt alle verhaallijnen telkens vanuit het perspectief van zowel Nicole als Berend en Pup (de baby). Je hebt aldus een duidelijk beeld van alle hoofdpersonages, ook van Marianne.

De hoofdstukken zijn kort, en wisselen elkaar snel af. Uiteindelijk bestrijkt het boek, zonder dat je het doorhebt, al vlot een tijdspanne van 20 jaar! De ongeloofwaardigheid dat je kan leven zonder papieren neem je erbij.

Ik heb genoten van dit boek dat echt vlot leest. Het taalgebruik is eenvoudig, met korte zinnen. Daardoor is het een boek dat je op een paar avonden vlotjes verslindt, zonder veel te moeten kauwen.

Stefaan van Standaard Boekhandel Tielt