Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
« Sauve ton âme ! » m’avait crié Marijke dans la gare de La Haye, au moment où le train démarrait. Je réalisais tout à coup combien ce souhait correspondait à une vision étriquée de mon devenir. Pouvais-je me contenter d’une seule âme, moi, Cyril, l’éternel assoiffé de résurrections ? C’était dérisoire. Une évidence m’envahissait : j’avais — je pouvais avoir — une multitude d’âmes. Il me fallait tenter de les faire éclore toutes. Parabole ou confession — il est impossible de le savoir exactement — l’ouvrage posthume de Cyril Ferroud, achevé par Hubert de Luze, nous fait assister aux tentatives d’un homme hanté par la crainte d’être unique, pour se détruire et se recréer perpétuellement. Même au risque de sombrer dans l’infamie. Mais peut-on échapper à l’identité ? Devenir, à volonté, une infinité d’autres ?