Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Hans Derks heeft op zijn wang een grote wijnvlek, waar hij op school mee geplaagd wordt. Het maakt hem tot een teruggetrokken persoon. Als zesjarige oorlogswees is hij opgenomen in een pleeggezin, eerst in Indië, later in Nederland. Zijn pleegouders kozen hem als geschikte speelkameraad voor hun zoon Bert. Maar de ambitieuze pleegmoeder eist wel van Bert dat hij altijd en overal betere resultaten haalt dan Hans. Daar zorgen ze samen voor, om haar tevreden te stellen. Ook later, wanneer ze allebei werken in een jong vak (markt- en opinie-onderzoek), is Bert de baas en Hans de opperknecht.
Wanneer Hans vrouw en kind verliest door een auto-ongeluk volgt voor hem een lange rouw-periode. De roman begint als Hans terugkeert in Bert's bedrijf en merkt dat die tijdens zijn afwezigheid is bezweken onder de druk van het moeten presteren, en aan de drank geraakt. Hans voelt zich verplicht zijn pleegbroer door dik en dun te steunen, zoals die hem altijd gesteund heeft. Maar hij wil ook graag eindelijk zijn eigen weg gaan. Wat weegt zwaarder?
Recensie: Wie zijn verhalen kent, weet dat hij een onmiskenbaar eigen stijl heeft, sober en exact, melancholiek en lakoniek – Aad Nuis in Haagse Post