Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Je me demande s’il n’y aurait pas quelque héroïsme à vouloir écrire dans les pires conditions de la vie. Quelle force peut bien pousser celui qui écrit à vouloir défier ce qui le menace à défaut de pouvoir l’ignorer ? Écrire, c’est résister. Écrire, c’est vivre. Écrire, c’est affirmer — jusque dans la forme des lettres ou le style — le caractère singulier et unique de l’existence. Oui, j’écris et je veux écrire pour continuer à donner un sens à mes jours. Et puis j’ai le sentiment de toujours vivre, de devoir venger, célébrer mes morts tant aimés. Qui pourrait le faire à ma place ? G. B.