Liefdes verdriet

Het apartheidsregime van Zuid-Afrika was het meest segregerende en verdelende regime ter wereld van na de Tweede Wereldoorlog. Het was ingrijpender, sterker ideologisch onderbouwd en meer allesomvattend dan enig ander racistisch naoorlogs regime, zoals dat van de Verenigde Staten van de jaren vijftig of dat van Afrikaanse koloniën als Rhodesië. De apartheid drukte daardoor een nog duidelijkere en aanhoudende stempel op de collectieve psyche van de Zuid-Afrikaanse bevolking dan racistische regimes dat elders deden.   Het moderne Zuid-Afrika heeft de apartheid officieel achter zich gelaten: het land heeft al ruim twintig jaar een zwarte president en mensen met verschillende huidskleuren werken samen in de top van grote bedrijven. Maar toen journalist Niels Posthumus begin 2008 voor het eerst met een zwarte vriendin het nachtleven van Pretoria indook, merkte hij direct dat een verondersteld liefdeskoppel met verschillende huidskleuren ook in het Zuid-Afrika van na de apartheid nog altijd de nodige racistische reacties opwekt. Hij begon te vermoeden dat de integratie die van Zuid-Afrika na de apartheid 'een regenboognatie' moest maken zeker niet in elk aspect van het leven is geslaagd.   Posthumus gaat op onderzoek uit en hij richt zijn blik daarbij in het bijzonder op de wereld van liefde, relaties en seks. Hij merkt dat niet alleen racisme, maar ook bijvoorbeeld de extreme frequentie van seksueel geweld, de hiv/aids-epidemie, grootschalige homofobie en diepgeworteld seksisme enorme obstakels vormen voor de liefde in het land. Hij onderzoekt of deze problemen samenhangen en in hoeverre ze zijn terug te leiden naar de geschiedenis van de apartheid. Een toegankelijk boek over een universeel onderwerp, gericht op Zuid-Afrika, dat op een levendige manier is neergezet.