Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
« La souffrance n’est ni utile ni inutile ni obligatoire. J’accepte ma dépossession mobile. » Ce livre, écrit de 1965 à 1968, est l’heureux échec d’une explicitation. Alors qu’il n’y a pas de référentiel véritable auquel se raccrocher, quelques rôles pasticheront la vie comme elle est perpétuellement pastichée. Mais on peut trouver ici de l’amour, du désespoir, par le biais de la révolte manifeste de ce livre. Dominique Tron, né le 11 décembre 1950, qui, comme chacun, ne sort pas de la terre comme un champignon, vous propose alors de consommer de la révolte vraiment adolescente. « Quelques-uns, j’espère, oseront ne pas m’entendre. »