Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je cadeautjes zeker op tijd in huis hebben voor de feestdagen? Kom langs in onze winkels en vind het perfecte geschenk!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Je cadeautjes zeker op tijd in huis hebben voor de feestdagen? Kom langs in onze winkels en vind het perfecte geschenk!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
« La nuit de Noël, alors que j’étais de garde, un clochard en pleine crise de delirium se présenta aux urgences. Le malade crachait, mordait et répétait sur un ton obsessif : Un demi-sou, je vous la vends un demi-sou…
[…] Nous avons fouillé ses poches et nous avons découvert une fiole ancienne avec, à l’intérieur, des algues flottant dans un liquide brunâtre.
[…] Comme Sylvain Ravine me suppliait de l’écouter, j’ai décidé d’en faire mon patient et de le traiter. Ce qu’il m’a dit était tellement étrange, tellement différent des autres confessions de malades psychiatriques que j’ai décidé d’enregistrer son témoignage à son insu. »
« Sylvain raconta donc la vérité : comment il avait acquis la mandragore, comment il était devenu riche et célèbre grâce à Cordélia, comment, par la suite, il avait rajeuni puis vieilli. – Tu penses que je te raconte des salades, hein ? – Non. Je te crois. »