Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
`Je bent mijn prooi die mij voor korte tijd / Een trilling schenkt van menselijkheid. Deze versregels van Eugenio Montale vormen het motto voor dit fascinerende boek van Theun de Vries. De `prooi is hier een jonge deserteur, in de nawinter aangetroffen in de verlaten wildernis van een noordelijk grensgebied, waar aan de ene kant arme vissers en dagloners rondom de enkele gezeten hoeven wonen, aan de andere kant `het onmetelijke rijk zijn vijandige ruimten uitbreidt, waaruit nu en dan de blauwe dragonders tevoorschijn stormen als het er om gaat hun zwakkere buren te terroriseren. Bevat de roman hiermee een politieke aanklacht? Politiek is nauwelijks nog aan de orde in de primitieve boerse gemeenschap, waar pas voor het eerst geruchten opdoemen van spoorwegen en mijnbouw.
Is Het zondagsbed een sociale roman omdat Helvi de onaantastbare, leeftijdloze meesteres van de hofstede de levenskracht van haar werkvolk voor haar liefdeshonger gebruikt? Is het een zedenroman omdat een onstuimige seksuele passie zich hier na een kortstondige `trilling van menselijkheid ontlaadt als vernietigende macht?
Vast staat dat Het zondagsbed in het oeuvre van Theun de Vries ongewone en verrassende facetten aan het licht brengt. Ongewoon: de roman laat zich eigenlijk het best plaatsen naast sommige creaties van de moderne film, ergens tussen het surrealisme van Buñuel en het geraffineerde melodrama van Fassbinder.