Stefaan Van Laere (°1963) is auteur en journalist. In deze roman schrijf hij voluit over liefde, vergankelijkheid en de kracht van verbeelding. Zijn werk beweegt zich op het snijvlak van verbeelding en werkelijkheid, vaak met een milde ironie en oog voor de kleine barsten in het alledaagse.
Bijna vierennegentig, en nog altijd nieuwsgierig naar het leven – én de liefde. Martha De Bock bestelt haar boodschappen online, draagt lipstick met meer overtuiging dan ooit en ontvangt soms haar vaste gigolo, een Spaanse god met een glimlach die de jaren doet vergeten. Ze zegt het zelf: “Een mens moet weten wat hem goeddoet – en er op tijd voor betalen.”
Maar achter die guitige glimlach schuilt een vrouw die alles heeft meegemaakt wat een eeuw aan veranderingen te bieden had. Geboren in een Vlaams dorp waar zedigheid de norm was en ongehoorzaamheid een zonde, groeit Martha op tot een vrouw die haar eigen wetten schreef. Ze overleeft oorlog, armoede, verloren liefdes en maatschappelijke verwachtingen – en ontdekt dat vrijheid pas echt begint wanneer je ophoudt om toestemming te vragen.
Van het naaien van lingerie in crisistijd tot dansen in Toscane met een Italiaanse beeldhouwer, van de eerste wasmachine tot de laptop waarop ze later haar memoires tikt – Martha leeft elke tijd alsof hij voor haar gemaakt is. Haar kinderen zuchten soms: “Mama leeft in de toekomst,” maar dat vindt ze prima.
Het spiegelpaleis is een introspectieve roman over een vrouw die zichzelf in elke levensfase opnieuw uitvindt. De spiegels van haar verleden tonen haar als dochter, minnares, moeder, weduwe en wijze oude dame – elk beeld een andere waarheid, elk barstje een nieuw inzicht. Scherp, sensueel en ontroerend eerlijk: dit is het verhaal van een vrouw die weigert om oud te worden volgens de regels. Een ode aan verlangen, verzet en verbeelding – en aan de kunst om, zelfs met rimpels, nog te durven schitteren.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.