Glans van glas

 “Zo spontaan en impulsief als de kunstenaar aquarelleert en tekent, zo bedachtzaam gaat hij te werk bij de creatie van zijn glasramen. Binnen de strenge contouren en loodlijnen bouwt hij zijn doordachte solide en met licht doorstraalde composities op. (…) De glasraamkunst van Harold Van de Perre wortelt in de schitterende middeleeuwse traditie. Hij heeft de kleuren van Chartres verinnerlijkt en ze aan de moderne mens teruggegeven, in de hoop dat hij er een glimp van het mysterie in ontwaart. Zelf spreekt hij in dit boek zijn 'verlangen naar schoonheid' uit. Hij verklaart de drie bronnen waaruit zijn glasraamkunst is opgeborreld en omschrijft ze als 'de drie lessen' die hem hebben gevormd. Twee van deze drie 'lessen' brengt hij in verrassende vergelijkende beelden, met name zijn moderne Duitse leerschool, met zijn stage in de Glasmalerei Oidtmann te Linnich in het naoorlogse Duitsland, en zijn Franse leerschool, met name de kathedraal van Chartres met de onovertroffen middeleeuwse glasramen waarin Van de Perre bij uitstek de schoonheid, de kracht en de puurheid van de 'glasraamtaal' bestudeert en vindt. In het verlengde daarvan verklaart hij 'het unieke van glasraamtaal' en vat hij het uitzonderlijke van deze beeldende taal samen in haar specifieke eigenschappen.” 

Sabine Alexander, kunsthistorica, in haar bijdrage ’De kunstenaar en zijn verlangen naar schoonheid’

Harold Van de Perre (1937) is beeldend kunstenaar, glasraamontwerper, maar hij werkte ook als kunstpedagoog en schreef met de blik van een schilder over de schilderkunst van Van Eyck, Bruegel en Rubens telkens een spraakmakend boek. Over deze drie meesters schreef hij het scenario voor drie internationaal gelauwerde kunstfilms. Zijn eigen veelzijdige oeuvre lichtte hij toe in het boek Verlangen naar schoonheid, zijn glasraamcreaties in dit boek, Glans van glas.