In Gewone mensen dragen geen machinegeweren schrijft Artem Chapeye over zijn oorlog, zonder iets achter te houden over zijn motivaties, zijn nachtmerries
en zijn nieuwe verhouding met de wereld. Hij, een pacifist die strijder werd, onderzoekt zijn rol in de verdediging van het Oekraïense volk tegen het Russische
leger en zijn verantwoordelijkheden als vader, schrijver en soldaat. Hij probeert inzicht te krijgen in de grootschalige besluitvorming die een bepalende invloed heeft op zowel individuele burgers als de samenleving als geheel: veel van zijn medesoldaten hadden nooit overwogen om in dienst te treden voordat ze in oorlog raakten; anderen zijn het land ontvlucht. Ook vraagt hij zich af wat zijn jonge kinderen thuis doen en hoe ze zich voelen.
Gewone mensen dragen geen machinegeweren stemt tot nadenken en is intelligent en hartverscheurend. Een onmisbaar boek voor iedereen die wil begrijpen hoe
oorlog alles kan veranderen.
Met een voorwoord van Tommy Wieringa.
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.