Drempeltijd

Drempeltijd, de “tijd die na zeker tijdstip moet verlopen alvorens iets gaat werken of van kracht wordt” (Van Dale), is een tussentijd. De ene kamer verlatend, in de andere nog niet aanbeland: Lucienne Stassaert balanceert opnieuw meesterlijk op haar fijn gesponnen poëtisch koord.

Doorheen haar indrukwekkende œuvre gaf zij zichzelf te kennen als iemand die uitdrukking geeft aan spanningen, angsten, obsessies die een schaduw werpen over menselijke aanraking en diep verankerde verlangens.

Van deze thematiek getuigt opnieuw Drempeltijd. In Stassaerts buitenzinnig creatieve schrijfstijl weerklinkt een sterk empatisch vermogen, de elegante en sobere vorm stuwt haar poëzie de hoogte in. Zich inspirerend op haar leven, actuele gebeurtenissen en haar rijke verbeelding, gaat zij opnieuw in de dialoog aan met gemis, verlies, wanbeheer en weemoed.

De plastische kunstwerken die aan elk deel voorafgaan, brengen de cycli tot een harmonisch geheel.






LUCIENNE STASSAERT (Antwerpen, 1936) bouwde als kunstenares, schrijfster en vertaalster reeds een aanzienlijke reputatie op. Al sinds de jaren ’60 neemt zij een prominente plaats in op het literaire toneel, haar œuvre is even divers als omvangrijk. Tot haar recentste werken behoren onder meer de bundels In de laai van het vuur, Het vlas komt in de blomme, Als later dan nog bestaat en Keerpunt. Haar vertalingen van onder andere Emily Dickinson , Sylvia Plath en Hadewych worden alom geprezen. Lucienne Stassaert viel al meermaals in de prijzen, in 2008 schreef zij nog de Dr. Ferdinand Snellaertprijs op haar naam.


Over Miserere:
‘In strofen van twee, drie, maximum vier korte onversierde regels beheerst de dichteres haar emotie terwijl de vinnige verticale versificatie haar woede accentueert.’
RENAAT RAMON, De Geus, 2010

Over Keerpunt:
‘Keerpunt is niet alleen een moedige en bijzonder eerlijke bundel, het is ook een monument van taal. Het geloof in het poëtische woord blijft fundamenteel onaangetast...’ DIRK DE GEEST, De Leeswolf, 2009