Dit laatste deel van Kilpi’s autobiografische werk wordt uitgeleid door haar zoon Jukka, die in zijn nawoord aandacht vraagt voor de actualiteit van het werk in een tijd dat oorlog en vluchtelingschap helaas uiterst actuele thema’s zijn.
‘Eeva’s oorlogstrilogie is een verhaal dat bedoeld is om van generatie op generatie door te geven welke wijsheid er in vrede schuilt. Ze droeg De tijd van de Winteroorlog op aan haar kinderen en moeder, en De tijd van vrede en gemis aan haar kleinkinderen. De tijd van de Vervolgoorlog bevatte geen opdracht. Maar toen ik in 1993 in Australië woonde, schreef ze de woorden van haar opdracht met de hand in de net gedrukte roman die ze me toen gaf: “Voor Jukka, mijn wereldreizigerzoon, een stuk over het historische trauma van Finland uit de jeugdjaren van je moeder.”’
‘Terwijl ik dit schrijf, is mijn moeder hard op weg naar haar honderdste verjaardag. Ze is tijdens haar lange leven een nationaal cultureel icoon geworden, een schrijver van nationaal gewicht. Voor Eeva stond leven gelijk aan schrijven en schrijven gelijk aan leven. Haar schrijven is verbonden met de grote bewegingen in de geschiedenis van het onafhankelijke Finland.’
We publiceren alleen reviews die voldoen aan de voorwaarden voor reviews. Bekijk onze voorwaarden voor reviews.