De overblijfselen

Migratie van het mysterie, behoeden van de zijnsgeheimen, ontwording aan het bekende en het begrensde, overgave aan het onbekende, de diepte van de stilte, het vluchtbewustzijn van de innerlijke waarden, in een alles ontwaardende economische terreur die steunt op de dwangneurosen van de mens. Hebzucht, afgunst, eerzucht, verheerlijking van succes en macht vormen de achtergrond waartegen De overblijfselen zich aftekenen.

Wat rest nog? Wat ontstijgt de tijd? Wat ontstijgt de menselijke destructie? Wat is het wezenlijke waaraan poëzie en ziel onvoorwaardelijke overgave verschuldigd zijn?

Claude van de Berge overschrijdt met deze vragen een grens. Hij leidt ons weg. Waar naartoe? Niets anders met zich meenemend dan De overblijfselen.







CLAUDE VAN DE BERGE (Assenede, 1945) studeerde Dramatische Kunst aan het Conservatorium te Gent, en was leraar Voordrachtkunst. Zijn werk sluit aan bij de Duits-Vlaamse mystiek van o.a. Eckhart, bij het Zenboeddhisme en bij het filosofisch gedachtengoed van o.a. Heidegger en Swedenborg.
Hij verenigt lyriek, filosofie en bespiegeling tot een eenheid die de genregrenzen van de literatuur overstijgen.

Zoals bij de vorige uitgaven van Claude van de Berge zorgde ARLETTE WALGRAEF opnieuw voor fantastische foto-illustraties.


Over Kristalschedel:

‘De dichter weet ook als geen ander te werken met herhalingen en ritmiek, waardoor zijn verzen omzeggens samenvallen met de ademhaling. Wat gekunsteld is, literatuur, krijgt zo iets basaals en natuurlijks. Datzelfde geldt ook voor Walgraefs uitzonderlijke foto’s.’ NBD BIBLION

Over Heelaloog:

‘(...) niet alleen een visie, maar ook een visioen, gevoed door jaren ervaring, reflectie en ascese.(...) Dit is poëzie die alleen kan geschreven zijn door iemand die zich gelukkig voelt binnen een sneeuwende sfeer. Door een dichter die een geloofsbelijdenis uit en oproept om te geloven, niet in een kerk, maar in een kosmos. Wat door dit heelal en door deze bundel waart is de unendliche Geist der Poesie.’ POËZIEKRANT