De leraar als coach

Het thema van dit boek roept vragen op als: Wat wil men met die coachende rol bereiken? Hogere prestaties? Meer welbevinden? Preventie van uitval? Een betere zorg voor leerlingen? Willen alle kinderen wel gecoacht worden? Vervangt coachen het instructie geven? Wil de leerling continu op zijn actieve leerhouding en verantwoordelijkheid worden aangesproken? Welke leeromgeving is dan nodig?

Allemaal vragen die Wim Meijer in het eerste hoofdstuk van dit boek aan de orde stelt. Er worden ook fundamentele vragen gesteld: Wat is uiteindelijk de relevantie van dit 'nieuwe leren'- ofwel 'sociaal constructivisme' - en Heeft de onderwijs-wetenschap het nieuwe leren al wel wetenschappelijk onderbouwd met recente inzichten in leerprocessen?

Sociaal constructivisme in zijn meeste extreme vorm stelt dat kennis geworteld is in de persoonlijke ervaringen van individuen. Men veronderstelt dan dat kennis niet kan worden overgedragen, maar alleen door leerlingen kan worden geconstrueerd. Onderzoekers durven zelfs te stellen dat instructie effectiever en efficiënter is dan zelfontdekkend en zelfverantwoordelijk leren.

Om te voorkomen dat toekomstige generaties leerlingen worden blootgesteld aan slecht onderbouwde onderwijsexperimenten is het noodzakelijk dat de effecten van het nieuwe leren worden vergeleken met die van het gewone leren.

En wie kan dit onderzoek beter doen dan de leraar zelf? De leraar als 'practitioner researcher', is een professional die bewust kennis over de eigen praktijk ontwikkelt. Door deze kennis bewust te gebruiken voor de continue aanpassing van die praktijk aan veranderende omstandigheden kan deze ook nadrukkelijk bijdragen aan wat wel/niet effectvol en moreel nuttig is. Wetenschappelijke verworvenheden en inzichten worden daarmee dienstbaar aan de verbetering van het onderwijs zoals dat dagelijks gegeven wordt.

In dit boek wordt een grote variëteit van werkwijzen en (praktijk)concepten in het brede veld van (speciaal) onderwijs gepresenteerd. Daaruit blijkt dat men naarstig op zoek is een goede verbinding te maken tussen'oud' en 'nieuw'. Het is een unieke uitgave geworden waarin praktijkmensen gids willen zijn voor vernieuwende maar vooral verantwoorde onderwijsverbeteringen in het voortgezet onderwijs