Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
Bruno en Loes, schrijver en academica, kochten enkele jaren geleden een varend woonschip met het oog op de zeespiegelstijging. Ze kregen er een zoontje, Olivier. Hoe voorbereid ze ook zijn, als het gevaar ineens uit een heel andere hoek komt, hebben ze daar geen eenduidig antwoord op.
Loes gelooft in therapie, althans, in therapie voor Bruno. Bruno zelf pakt het liever drastischer aan. Wanneer Loes een studente van haar op Bruno afstuurt, wordt het de vraag of hij zijn plan ooit nog kan gaan uitvoeren.
In weinig woorden laat Franca Treur in De golf haar personages worstelen met de uitdagingen van deze tijd. Er mag gelukkig gelachen worden, maar boven de zinnen hangt steeds de prangende vraag: wat zou jij in deze situatie doen?
Franca Treur is de auteur van het bekroonde en verfilmde Dorsvloer vol confetti, De woongroep, X&Y, Slapend rijk en Hoor nu mijn stem. Haar laatste boek is het prachtig ontvangen Regieaanwijzingen voor de liefde.
Over Hoor nu mijn stem:
‘Oh, zoals Franca Treur in een luttel zinnetje een heel mens en een hele wereld kan vangen!’
NRC Handelsblad **** [4 ballen]
Over X&Y:
‘Franca Treur! In NRC Handelsblad stond zo’n mooi verhaaltje, dat heette “Slacht”. Een heel treurig verhaaltje. Daar moest ik tranen met tuiten bij huilen.’
Maarten Biesheuvel
Over Regieaanwijzingen voor de liefde:
‘In weinig woorden veel oproepen, daar heeft Treur talent voor, weten we sinds ze (zeer) korte verhalen over alledaagse situaties schrijft. De nieuwe roman leunt op die kwaliteiten als verhalenschrijver: snelle situatieschetsen, korte hoofdstukken, snappy zinnetjes, humor waarmee ze het alledaags gekeutel vangt, het gedoe tussen hedendaagse Nederlandse mensen.’