Standaard Boekhandel gebruikt cookies en gelijkaardige technologieën om de website goed te laten werken en je een betere surfervaring te bezorgen.
Hieronder kan je kiezen welke cookies je wilt inschakelen:
Technische en functionele cookies
Deze cookies zijn essentieel om de website goed te laten functioneren, en laten je toe om bijvoorbeeld in te loggen. Je kan deze cookies niet uitschakelen.
Analytische cookies
Deze cookies verzamelen anonieme informatie over het gebruik van onze website. Op die manier kunnen we de website beter afstemmen op de behoeften van de gebruikers.
Marketingcookies
Deze cookies delen je gedrag op onze website met externe partijen, zodat je op externe platformen relevantere advertenties van Standaard Boekhandel te zien krijgt.
Je cadeautjes zeker op tijd in huis hebben voor de feestdagen? Kom langs in onze winkels en vind het perfecte geschenk!
Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België vanaf € 30
Ruim aanbod met 7 miljoen producten
Je cadeautjes zeker op tijd in huis hebben voor de feestdagen? Kom langs in onze winkels en vind het perfecte geschenk!
Je kan maximaal 250 producten tegelijk aan je winkelmandje toevoegen. Verwijdere enkele producten uit je winkelmandje, of splits je bestelling op in meerdere bestellingen.
De verzorgingsstaat wordt het minst vertrouwd door mensen die hem het meest nodig hebben. Hoe alle voorzieningen uitpakken, is voor mensen met minder opleiding en middelen een stuk belangrijker dan voor de welgestelden in onze samenleving.In plaats van te zorgen voor mensen gééft het stelsel van solidariteit juist zorgen. Hoe heeft dat kunnen gebeuren?
In dit persoonlijke essay introduceert Monique Kremer determ ‘instantiekapitaal’ om te kunnen blootleggen waarom de huidige verzorgingsstaat tekortschiet. De vele geschreven en ongeschreven regels maken het voor iedereen moeilijk om de verzorgingsstaat zowel te steunen en ervoor te betalen als er gebruik van te maken. Dat laatste treft vooral de minst opgeleide burgers.
Monique Kremer is bijzonder hoogleraar Actief Burgerschap aan de Universiteit van Amsterdam, voorzitter van de Adviesraad Migratie en columnist van het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken. Deze brief is geen essay in de gebruikelijke zin van het woord: door de openhartigheid en de persoonlijke toon is het meer te zien als een hartenkreet