Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Bedankt voor het vertrouwen het afgelopen jaar! Om jou te bedanken bieden we GRATIS verzending (in België) aan op alles gedurende de hele maand januari.

Afhalen na 1 uur in een winkel met voorraad
Gratis thuislevering in België
Ruim aanbod met 7 miljoen producten

Winkels

Verlanglijstje

Winkels

Verlanglijstje

Zoeken

Volg ons op

Wist je dat er in Vlaanderen voor iedereen een Standaard Boekhandel is binnen een straal van 7 km?

Zoek een winkel

€ 254,45

+ 508 punten

Levering 2 à 3 weken

Eenvoudig bestellen

Veilig betalen

In januari gratis thuislevering in België (via bpost)

Gratis levering in je Standaard Boekhandel

Omschrijving

Hegel's philosophy of religion contains an implicit political theology. When viewed in connection with his wider work on subjectivity, history and politics, this political theology is a resource for apocalyptic thinking. In a world of climate change, inequality, oppressive gender roles and racism, Hegel can be used to theorise the hope found in the end of that world.

Histories of apocalyptic thinking draw a line connecting the medieval prophet Joachim of Fiore and Marx. This line passes through Hegel, who transforms the relationship between philosophy and theology by philosophically employing theological concepts to critique the world. Jacob Taubes provides an example of this Hegelian political theology, weaving Christianity, Judaism and philosophy to develop an apocalypticism that is not invested in the world. Taubes awaits the end of the world knowing that apocalyptic destruction is also a form of creation. Catherine Malabou discusses this relationship between destruction and creation in terms of plasticity. Using plasticity to reformulate apocalypticism allows for a form of apocalyptic thinking that is immanent and materialist.

Together Hegel, Taubes and Malabou provide the resources for thinking about why the world should end. The resulting apocalyptic pessimism is not passive, but requires an active refusal of the world.