Verhandeling over het licht

Huygens beschouwt in zijn golftheorie het licht als het effect van zich bolvormig voortplantende schokgolven in een zeer fijne ether, die de doorzichtige lichamen doordringt. Hiermee kon hij het gedrag van licht bij breking en terugkaatsing in media als glas en water verklaren.

In dit boek is het oorspronkelijke werk, de "Traité de la lumière" uit 1690, opgenomen samen met een vertaling van Dieuwke Eringa, die in 1990 voor het eerst in het Nederlands tot stand is gekomen (Engelse en Duitse vertalingen bestonden reeds lang). Hierbij is de levendige en aanschouwelijke stijl van schrijven van Huygens zo veel mogelijk gehandhaafd.

Tevens bevat dit boek een artikel van prof. dr. H.J.M. Bos, waarin "Traité de la lumière" in een breder kader wordt geplaatst.

Christiaan Huygens (1629-1695), zoon van de bekende dichter en diplomaat Constantijn Huygens, werd in de tweede helft van de 17e eeuw beschouwd als Europa's grootste wiskundige en natuurwetenschapper. Hij is ongetwijfeld één van de geniaalste onderzoekers die Nederland heeft voortgebracht. Huygens heeft vele theorieën en daarnaast ontdekkingen en vondsten op zijn naam staan, zoals de ringen van Saturnus en de slingerklok.

Een van zijn fundamentele bijdragen is de theorie over de voortplanting van het licht, in de natuurkunde bekend als het "principe van Huygens". In zijn werk combineert hij op scherpzinnige wijze wiskundige redeneringen en natuurkundig inzicht; hierdoor is hij een van de eerste moderne geleerden.