Salinger is bekend als schrijver van korte verhalen, waarvan er vele eerder verschenen in belangrijke tijdschriften zoals The New Yorker. Deze bundel, oorspronkelijk verschenen in 1953, bevat een aantal klassiek geworden verhalen zoals ‘Een perfecte dag voor bananenvis’ en ‘Voor Esmé – veel liefs en morsigheid’. In het eerstgenoemde verhaal komt voor het eerst een lid van de familie Glass voor, een fictief gezin met een aantal buitengewone kinderen die ieder voor zich briljant zijn maar moeite hebben zich aan te passen in het leven. Het laatst-genoemde gaat op indirecte wijze in op het oorlogsverleden van Salinger: een vroegwijs jong Engels meisje benadert in een restaurant een Amerikaanse sergeant die wacht op D-Day, en stelt hem allerlei merkwaardige vragen – uiteindelijk schrijft hij haar een brief waarin duidelijk wordt dat hij dankzij haar de gruwelen van de oorlog heeft kunnen doorstaan.