De sluiswachter van de IJzer

Op 4 augustus 1914 vallen de Duitsers België binnen. De tegenstand die ze ondervinden is heviger dan verwacht maar de overmacht dwingt de Belgen tot de aftocht. Een voor een vallen de forten op de Maas, rond Luik en Namen, in handen van de Duitsers. Vanaf 20 augustus trekt het Belgische leger zich terug naar de vesting Antwerpen, waar het wacht op hulp van Engeland en Frankrijk. Op 10 oktober valt ook Antwerpen en twee dagen later staan de Duitsers al in Gent. Het Belgische leger graaft zich in achter de IJzer. Hier moet het te allen prijze standhouden. Vooral de bruggen over de IJzer moeten uit handen blijven van de Duitsers. Een verovering van die bruggen zou immers de weg naar de definitieve overwinning openzetten...
Helaas vallen de bruggen over de IJzer enkele dagen later ook in Duitse handen.
De situatie is hopeloos. Tot er eind oktober plotseling water stroomt in het gebied tussen de IJzer en de spoorlijn Nieuwpoort-Diksmuide en de Duitse opmars wordt gestuit. Iemand heeft blijkbaar de sluizen opengezet...
Wat gebeurt er als een geschiedenisdocent besluit de oercatastrofe van 14-18 in
te duiken? Wat als hij de boeken dichtklapt en het front langs ongewone wegen
probeert te doorkruisen? En wat als hij zich bij de hand laat nemen door de twee
ongeletterde gidsen Hendrik Geeraert en Karel Cogge? Die zijn niet in de wieg
gelegd om de Eerste Wereldoorlog te beslechten. Toch maakt oktober 1914 hen
tot wisselwachters van het lot. Een eeuw na de IJzerslag voert hun verhaal naar
de plekken waar de bewegingsoorlog stilvalt en symboliseren zij hoe mensen met
z'n allen geschiedenis schrijven en verzwijgen...
Benedict Wydooghe (Lichtervelde, 1972) doceert geschiedenis. In dit boek gaat hij op zoek naar de laatste sporen van de onderwaterzetting van de IJzervlakte, die een beslissende wending gaf aan de Eerste Wereldoorlog. Het boek vormt een fascinerende tocht langs die plekken waar honderd jaar geleden de wereldgeschiedenis werd veranderd...